رابطه جذاب ديگر، رابطه صميمانه اوسامو و شوتا است. آرزوي اوسامو اين است كه شوتا او را پدر صدا كند. او در اين خانواده در حال تمرين نقش پدر بودن است. شوتا را در راه پول در آوردن براي خانه شريك مي‌كند. در دريا صميمانه او را متوجه تغييرات بدنش مي‌كند. حتي رابطه او و يوري را نيز مديريت مي‌كند. در پايان زماني شوتا نام پدر را بر او مي‌گذارد كه ديگر اوسامو را از دست داده است. شوتا  را مي‌توان درواقع ادامه شخصيت كيوكو درNobody Knows  دانست كه حال به يك خانواده ديگر آمده است و كاملا آماده مسئوليت پذيريست. او به‌نوعي در تمام اين مدت متوجه غير واقعي بودن هويت خودش در اين خانواده است. به همين دليل هيچ‌گاه نمي‌تواند رو در روي اوسامو او را پدر صدا بزند.

بازرترين تمهيد كورئيدا در فيلمنامه، بازي با اسامي است. به‌عنوان مثال وقتي يوري به جمع اين خانواده مي‌آيد و آن‌ها تصميم مي‌گيرند كه او را نگه دارند، نام او را لين مي‌گذارند. يا حتي متوجه مي‌شويم آكي نام خواهرش را روي خود گذاشته است. اوسامو در اعترافات پاياني فيلم نام ديگري داشته است. اين اسامي تاكيدي بر دوگانه بودن زندگي آنهاست. يا در رويكردي ديگر، كورئيدا در چندين نما، از انعكاس تصاوير اين خانواده در آينه استفاده مي‌كند. گويي هر آنچه از زندگي اين آدم‌ها مي‌بينيم، وجه ديگري داشته است كه آن را نديده‌ايم. نمي‌دانيم كدام خانواده هويت واقعي آنهاست. خانواده‌اي كه از آن بيرون آمده‌اند يا خانواده‌اي كه در حال حاضر دارند؟

فيلم Shoplifters «دزدان مغازه» ساخته هيروكازو كورئيدا را مي‌توان به‌نوعي عصاره فيلم‌هاي قبلي او دانست كه حال در اين اثر تكامل يافته است.

هيروكازو كورئيدا از آن دسته فيلمسازاني است كه مي‌توانيم نامش را فيلمساز مولف بگذاريم. فيلمسازاني كه اگرچه در كارنامه خود چندين فيلم ساخته‌اند، اما درواقع بايد بگوييم كه آن‌ها همواره خواسته‌اند يك فيلم بسازند و فقط آن را قدم به قدم كامل كرده‌اند. كورئيدا در طول سيزده فيلم خود (به جز فيلم Third Murder كه البته آن هم رگه‌هايي از مولفه‌هاي كورئيدا را در قالب ژانردارد)، چه از نظر فرم و چه از نظر محتوا مولفه‌هايش مشترك است.